We beschouwen de landhuizen als een aparte categorie van woningen. Bij landhuizen gaat het in principe steeds om eengezinswoningen. Het zijn grote, vrijstaande woningen in een natuurlijke omgeving. Deze woningen kennen ruime budgetten en daardoor verleggen ze de standaarden in comfort, licht, lucht en ruimte.
Toen steeds meer mensen zich een luxueuzere woning in een landelijke omgeving konden veroorloven, noopte een gebrek aan ruimte tot het dichter bij elkaar bouwen van de villa’s. Zo ontstonden in veel gemeenten, vooral in de jaren 1930, speciale villawijken, vaak net buiten de grenzen van de bebouwde kom. Ook in de eenentwintigste eeuw worden villa’s in Nederland nog dikwijls bij elkaar gebouwd, vaak afgewisseld met luxewoningen in een iets lagere prijsklasse. Men spreekt dan nog steeds van een villawijk, hoewel het woningbestand in een dergelijke wijk niet uitsluitend uit villa’s bestaat.
